Werkgelegenheid hangt  sterk samen met de economie. Het is hollen of stilstaan en dat vraagt om vooruit kijken. Het is niet meer de vraag “heb ik NU een baan?” maar ”ben ik MORGEN nog relevant?” Iedereen is relevant, maar het is de kunst om op zoek te gaan “waar” je dat bent. Moet dat op mijn zelfde werkplek zijn of ben ik over 5 jaar juist dankbaar voor een nieuwe kans?

Iedere politicus die zekerheid belooft op het gebied van je baan of werkplek doet een belofte die hij of zij niet kan nakomen. Als maatschappij zijn we tegenwoordig onverbiddelijk geworden. Zo maar wat werken op een plek is niet genoeg. We verlangen passie en willen dat we elkaar stimuleren en naar een hoger doel toebrengen. Zijn er uitzonderingen? Ja. Zijn er mensen waarvan we deze ambitie minder mogen verwachten?  Ja. Maar één ding is zeker: iedereen moet kunnen meedoen! We zijn een echte bijenkorf waarin iedereen een taak heeft te vervullen; niet vanuit plicht maar vanuit passie.

De overheid moet ervoor zorgen dat iedereen mee kan doen in onze maatschappij. Spreek mensen aan op hun passie. Een prachtig voorbeeld vind ik bijvoorbeeld horecagelegenheden waarin mensen met een beperking werken. De passie is leidend en we zien daarna welke rol er gevonden kan worden.

Ik denk niet dat de jeugd bang hoeft te zijn dat er geen plek voor hen is. De rol van de overheid zou naar mijn idee moeten zitten in een stuk preventie. Help mensen hun passie te vinden dan komt de rol vanzelf.

• continueer de lobby voor de Einstein telescoop
• biedt hulp aan mkb’ers via  regionale ondernemersloketten
• investeer in de doorontwikkeling van de Brightlands campussen
• dring bij Den Haag aan om regelgeving voor grenswerkers te vergemakkelijken
• stimuleer buurtaalonderwijs
• ondersteun regionale projecten van ondernemers waarmee mensen uit de participatiewet aan het werk worden geholpen
• ondersteun regionale projecten van ondernemers waarmee werknemers gestimuleerd worden om zich voortdurend te blijven ontwikkelen.